Рецензија од прв читател: Милена за „Сето тоа ќе ти го дадам“ од Долорес Редондо

 

Дали навистина си ги познаваме животните партнери, оние со кои сме одлучиле да го поминеме животот? Дали вреди да се дознае минатото наместо да се живее во сегашноста и да се планира иднината? И дали и колку може минатото на саканата личност да ни го промени мислењето за истата?

Мануел Ортигоса живее навидум обичен живот на познат писател, заедно со својот сопруг Алваро Муњис де Давила. Се запознале преку неговиот прв роман, додека Мануел бил на турнеја промовирајќи го, и се во брак петнаесет години. Ништо не наговестува на тоа дека животот на Мануел може да се преврти наопаку во неколку секунди, во оној момент кога полицискиот тим му затропува на влезната врата да го извести дека неговиот сопруг починал во сообраќајна несреќа која се случила во Галиција, додека требало да биде на службено патување во Барселона. Кога Мануел оди на местото на несреќата, започнува да се отплеткува мистериозното клопче за минатото и потеклото на неговиот сопруг Алваро, кој всушност потекнува од благородничко семејство и бил маркиз, а сето наследство му го оставил нему наместо на остатокот на семејството.

Истрагата е експресно завршена и затворена, но полицаецот Ногеира смета дека нешто тука „не штима“, бидејќи како што и самиот вели „…Има многу сомнителни околности во овој случај што нема да се истражуваат. Тоа нема да биде првпат, бидејќи Муњис де Давила и неговото семејство мора да останат чисти по секоја цена, дури и кога се извалкале во сопствените гомна…“
Дознавајќи дека е единствениот наследник, распрачен измеѓу неговата болка од загубата на саканиот и разочараноста од фактот дека го криел потеклото и минатото, многуте изговорени бели лаги, на Мануел му е тешко да продолжи да му верува на својот покоен сопруг и сака што поскоро да замине од местото што му создава болка. Полицаецот Ногеира, заедно со свештеникот Лукас кој му бил пријател од детството на Алваро, го убедуваат Мануел да остане, да размисли што ќе прави со наследството, но и да се обидат да ги добијат одговорите за сомнителната смрт на Алваро, која не е прва во семејството во блиското минато, бидејќи и братот на Алваро, Фран, се самоубил во чудни околности.

Редондо паралелно нè запознава со сите останати живи членови на семејството Муњис де Давила, дел од нивната послуга, нè води и низ нивното минато, но живописно нè шета и низ Луго, низ имотот на Муњис де Давила, непрегледните лозови садници, плови преку течението на реката и реалистично ги отсликува сите пејсажи, што доколку ги затворите очите, ќе можете сето тоа да си го замислите пред вашите очи. Умешно ја плете приказната, не наговестувајќи ни речиси до самиот крај што точно се случило.

Колку болката за блиските може да биде фатална за некого? Колку желбата за моќ, власт и богатство може да заслепи за да се отиде предалеку? „…Дали вистината е вистина само кога ни го покажува тоа што сакаме да го видиме? Кога нејзиното откривање ни носи олеснување спроти дејствувањето на нагризувачката неизвесност? Што ако, наместо мелем за раната, голата вистина е уште поразочарувачка?“

Минатото не може да се смени, може да отвори многу рани, но може да реши и многу неодговорени прашања.

Ова е уште едно извонредно дело на баскиската писателка Редондо. Таа, преку овие вешто навезени страници, уште еднаш ни покажува како може умешно да се спои неизвесноста на трилерот, да го надополни со мистика, стари обичаи, верувања, додека ни отсликува живописни пејсажи и опипливо ни ги пренесува дури и најмалите допири, шумови и треперења.

Дело коешто ќе ви сруши предрасуди, ќе ве натера да размислите околу религијата, ќе ви намами желба за чаша црвено вино, и уште многу, многу повеќе од тоа. Топла препорака од мене за сите оние кои сакаат малку поинаков, но екстремно квалитетен трилер. Во „Сето тоа ќе ти го дадам“, Редондо ни дава од сè, онолку колку што е потребно да се даде за да не престануваме да ги вртиме страниците пред да ја прочитаме докрај.

Пишува: Милена Белобрадиќ