Бројот на објавени книги на македонскиот писател Александар Прокопиев (1953, Скопје) надминува дваесет (збирки раскази, новели, есеи и еден роман), а нивните преводи на балкански и светски јазици се уште побројни. На пример, на српски јазик досега се објавени дури осум преводи на негови дела (најмногу во издание на „Геопоетика“).

Во 2000 година Енциклопедија Британика ја истакна неговата книга на хибридна проза „Антиупатства за лична употреба“ како едно од најинтересните годишни изданија од Југоисточна Европа. Во 2011 година, за книгата бајки за возрасни „Човечулeц“ ја доби угледната меѓународна награда „Балканика“ (претходно, во 2007 година, неговиот роман „Ѕиркачот“ влезе во најтесниот избор за истата награда). Во 2022 година, во најновото издание на обемната, реномирана француска историја на европските книжевности „Les Lettres Européennes“, неговата проза е анализирана во поглавјето „Тенденции и современи фигури 1989 – 2021“, каде е споредена со нарацијата на инвентивни раскажувачи како Бартелми, Калвино…

Освен доживотната опсесија со читање и пишување, Прокопиев имал успешни креативни периоди и во рокенролот, алтернативниот театар, сценаријата за анимирани филмови итн.