Арам Хајгаз (22 март 1900 – 10 март 1986 година) е псевдоним на Арам Чекенијан, ерменско-американски писател роден во градот Шабин Карахисар во Отоманската Империја, денешнаТурција, кој го преживеал Ерменскиот геноцид во 1915 година.

Арам бил младо момче кога родното село му било нападнато, а неговата прва книга, „Падот на Ери“, објавена во англиски превод во 1935 година, честопати е цитирана од научниците и историчарите поради непосредните сведоштва.

Хајгаз го прифатил исламот, што му овозможило да живее како муслиман, со турски господар, додека не избегал во слобода. Неговите мемоари од тоа време, „Четири години во планините на Курдистан“, го опишуваат животот на овчар и слуга и како од дете пораснал во млад маж меѓу курдските племиња и главатари кога Турција сè уште била Отоманска Империја.

Иако поголемиот дел од својот живот живеел во Америка, Хајгаз, кој е автор на вкупно десет книги, како и на голем број статии и есеи, избрал да пишува на ерменски. Во 1963 година ја освоил наградата за литература „Анахид“, која ја доделува Ерменското културно здружение на Америка, а добил и уште неколку ерменски литературни награди и признанија.

Во последните неколку години во Ерменија се издадени неколку негови труда: првиот во 2008 година е наречен „Арам Хајгаз, писма: 2010-2013“; четири тома есеи и статии се објавени под насловот „Заборавени страници“, а во 2013 година е објавена и збирката куси раскази „Живо дрво“.

Во 2015 година, на стогодишнината од Ерменскиот геноцид, објавен е новиот англиски превод на „Четири години во планините на Курдистан“, дело на неговата ќерка Ајрис Чекенијан.