Дениса Дуран е родена на 22 август 1980 год. во Радауци, Романија, во семејство на писатели. Дипломирала на Филолошкиот факултет во Букурешт, а магистрирала на тема од звуковната поезија. Работела како новинар и преведувач, а од 2007 година работи како менаџер за култура во Романскиот културен институт во Букурешт. Нејзината прва збирка поезија Пердувест и механички (Pufos și mecanic, „Винеа“, 2003) ја доби наградата за најдобро дебитантско дело како на Друштвото на писателите на Романија (филијала Брашов) така и на Здружението на писателите на Букурешт. Нејзината втора збирка песни Човек за една употреба (Omul de unică folosință / Disposable People, 2009) е објавена двојазично, на романски и на англиски јазик, во Ирска од страна на „Галвеј принт“. Во 2012 година ја објавила третата збирка поезија Сè уште сум млада (Sunt încă tânără), а во 2014 год. експерименталната збирка Ми се спие, но ти правам друштво (Dorm, dar stau cu tine). Нејзините први три книги беа потпишани под името Дениса Мирена Пишку.
Заедно со австрискиот уметник Бруно Писек во 2015 год. реализира радиоемисија на „ОРФ – Кунстрадио“ под наслов Bucharest nowadays is beautiful, isn’t it? (Букурешт денес е убав, нели?).
Учествувала на голем број меѓународни фестивали и читања, а во јули 2015 год. беше гостинка на книжевната резиденција „Апосолутно модерен“ во Скопје во организација на „Традуки“ и на издавачката куќа „Готен“.
На романски превела поезија од Никола Маџиров, Имануел Мифсуд и од Нил Мекарти. Дениса Дуран е вклучена во повеќе книжевни антологии, а избори од нејзината поезија се објавени на тринаесет странски јазици.