Венко Андоновски (Куманово, 1964) е прозаист, есеист, драматург, критичар, филмски сценарист, преведувач и книжевен теоретичар. Дипломирал на Катедрата за општа и компаративна книжевност на Филолошкиот факултет во Скопје. Доктор е по филолошки науки и професор по книжевност на Филолошкиот факултет „Блаже Конески“ во Скопје. Активен член е на македонскиот ПЕН центар и на Друштвото на писателите на Македонија. Пишува поезија, раскази, романи, драми и есеи, како и книжевни критики.

Објавени дела: „Нежното срце на варварот“ (1986), „Квартот на лиричарите“ (1989), „Фрески и гротески“ (1993),  „Азбука за непослушните“ (1994), „Папокот на светот“ (2000), „Вештица“ (2006), „Граница“ (2008), „Светица на темнината“ (2010), „Олово на перница“ (2010), „Ќерката на математичарот/33,33“ (2013) и други. Добитник е на голем број награди и признанија, меѓу кои: „Рациново признание“, прва награда за роман на издавачот „Зумпрес“ – Скопје, награда за најдобар драмски текст на Македонските театарски игри „Војдан Чернодрински“ – Прилеп, „Југра“ (руска меѓународна награда за најдобар роман од словенските книжевности преведен на руски, за романот „Папокот на светот“), наградата „Балканика“, наградата „Стале Попов“ за романот „Ќерката на математичарот“, наградата на „Утрински весник“ за „Роман на годината“ и други. Преведуван е на десетина јазици.