ИРСА СИГУРДАРДОТИР ВО СКОПЈЕ ЗАЕДНО СО УШТЕ ДЕСЕТИНА ЕВРОПСКИ ПИСАТЕЛИ!
Фестивалот „BookStar“ го објави конечниот список на учесници кои опфаќа импресивни имиња од светот на литературата. Покрај единаесетте странски учесници – Ирса Сигурдардотир (Исланд), Светлана Алексиевич (Белорусија), Игор Штикс (Хрватска), Даина Ополскаите (Литванија), Надја Теранова (Италија), Моника Компаникова (Словачка), Кристина Гавран (Хрватска), Петар Денчев (Бугарија), Богдан-Александру Станеску (Романија), Оља Стојанова Џакова (Бугарија), Саша Станишиќ (Германија), како и двајцата македонски претставници – Владимир Јанковски и Петар Андоновски во програмата ќе земат учество на различни фестивалски настани и домашните автори: Никола Маџиров, Билјана Црвенковска, Елизабета Баковска, Александар Маџаровски, Јордан Коцевски, Снежана Стојчевска, Ана Голејшка Џикова, Елена Филиповска, Душко Крстевски, Стојан Лекоски, Јелена Лужина и други.
Ирса во Скопје. Дефинитивно – книжевен настан на годината!
Ирса Сигурдардотир (1963) е најпознатата и најнаградуваната исландска писателка. Започнала со пишување во 1998 година и тоа во два многу различни жанрови – криминалистички романи и книги за деца. Моментално работи како писателка и како градежен инженер. Крими-романите на Ирса се екстремно успешни на меѓународно ниво и се преведени на повеќе од 30 јазици. Два од нив се избрани од „Сандеј тајмс“ за трилери на годината, а дел од нив и се филмувани. Има добиено огромен број награди за своето творештво.
Во издание на Антолог, преведени се седум од нејзините книги а наскоро од печат треба да излезе и „Штама“ која е дел од серијалот „Детската куќа“, несомнено омилен на македонската читателска публика!
Надја Теранова (1978) е италијанска писателка и преведувачка родена на Сицилија. Во 2003 се преселува во Рим каде што почнува да објавува книги за деца. Во 2015 година ѝ излегува првиот роман за возрасни. На македонски е преведен „Збогум, сеништа“ кој бил финалист за наградата „Стрега“ во 2018 и селектиран меѓу најдобите десет книги на италијански јазик за таа година. Има своја рубрика во списанието „Венити фер“.
Петар Андоновски (1987) дипломирал на Катедрата за општа и компаративна книжевност. Автор е на книгите: „Ментален простор“ (поезија, 2008), „Очи со боја на чевли“ (роман, 2013), „Телото во кое треба да се живее“ (роман, 2015 – Награда „Роман на годината“ на „Утрински весник“ за 2015), „Страв од варвари“ (роман, 2018 – Награда за литература на Европската Унија за 2020 година) и „Лето во кое те нема“ (роман, 2020).
Моника Компаникова (1979) е една од најзначајните писателки на современата словачка литература. Завршила ликовна академија – отсек графика, а подоцна магистрирала и сликарство во Братислава. Се занимава со разни активности од општествен и од социјален карактер. Нејзините раскази, романи и детски книги се одликувани со бројни награди и истите се преведени на петнаесет јазици. За романот „Петтиот брод“ ја има добиено најпрестижната книжевна награда во Словачка, „Анасофт литера“, а прогласен е и за најдобра книга за 2010 година.
Даина Ополскаите (1979) литванска писателка. Во 2000 ја добива наградата на Сојузот на литванските писатели за најдобра дебитантска книга. Станува позната со своите дела, раскази и романи за деца и млади Во 2019 објавена е нејзината збирка раскази „Пирамидите на денот“ и веднаш е наградена со Наградата за литература на Европската Унија. Присутна е и во медиумите, каде што објавува кратки раскази, рецензии и есеи.
Игор Штикс (1977) е роден во Сараево, а живеел во Загреб, Париз, Чикаго, Единбург и во Белград. Со својата прва драма „Брашно во вените“ (2016), освои неколку регионални награди за најдобар текст, додека неговата драма „Зрењанин“ е изведена премиерно во Народниот театар во Зрењанин. Пишува проза, книжевна критика и есеи, за кои ги има добиено највисоките признанија. Неговите дела се преведени на 15 јазици. За своите книжевни и интелектуални достигнувања доделено му е престижното француско одликување „Витез на уметноста и книжевноста“. Во 2017 година Штикс ја потпишал петицијата за заеднички јазик меѓу Хрватите, Србите, Босанците и Црногорците. Еден од највлијателните левичарски интелектуалци на европско ниво.
Саша Станишиќ, босанско-германски писател. Роден е во 1978 година во Вишеград oд мајка Бошњачка и татко Србин. Во 1992 година пребегнуваат во Германија. Студирал славистички студии во Хајделберг. Книгите му се преведени на 30 јазици. За „Потекло“ ја добива најзначајната книжевна награда во Германија, што од него прави книжевна ѕвезда.
Владимир Јанковски (1977) е писател и преведувач. Дипломирал на Катедрата за општа и компаративна книжевност на Филолошкиот факултет „Блаже Конески“ во Скопје. Работел како уредник во неколку издавачки куќи. Има објавено шест книги. За романот „Скриени желби, немирни патувања“ ја добил наградата „Роман на годината“ на „Фондацијата Славко Јаневски“, а за „Невидливи љубови“ наградата „Рациново признание“.
Кристина Гавран, родена во Загреб во 1987. Магистрирала драматургија на Академијата за драмски уметности. Нејзини дела се изведувани на повеќе театарски фестивали. Во 2013 ја добива стипендијата „Еразмо“ за студиски престој и соработка со „The Blue Orange Theatre“ во Бирмингем. Во Англија се запознава со јавното раскажување приказни (storytelling) што станува нејзина пасија и настапува со групата „Flashlight Storytellers“. Има објавено две книги: „Дожд во Индија, лето во Берлин“ (2016) и „Гитара од палисандер“ (2018).
Петар Денчев (1986), бугарски писател и театарски режисер. Неговите театарски претстави поставени на сцените на големите театри во Бугарија гостувале на различни фестивали во земјите од поранешна Југославија. Дебитира со раскази и поезија кои веднаш се наградени и номинирани на разни конкурси. Наскоро на македонски ќе биде објавен неговиот роман „Малиот Бог на земјотресот“.
Богдан-Александру Станеску (1979) романски писател, есеист, преведувач, издавач и претседател на Меѓународниот фестивал за литература од Букурешт (FILB). Познат книжевен редактор на главните романски изданија. Ги превел од англиски на романски јазик: Албeрто Мангел, Џејмс Џојс, Тенеси Вилијамс, Вилијам Фолкнер, Сандра Њуман, Едвард Хирш и Пол Остер. Предава на Универзитетот во Букурешт, на одделот за книжевност и креативно пишување.
Oља Стојанова Џакова (1977) е бугарска писателка, поетеса и драмска авторка. Родена е во 1977 година. Докторирала новинарство и масовна култура во Софија, Бугарија. Добитничка е на неколку награди на конкурси за поезија, проза и драма. Објавила девет книги – две збирки раскази, една нефикциска книга, четири книги поезија, роман и книга драми.
Како што веќе објавивме Нобеловката Светлана Алексиевич е ДОБИТНИЧКА НА НАГРАДАТА „BOOKSTAR“ за 2022 година за книгата „Војната нема женско лице“.
Светлана Александровна Алексиевич (1948) е веројатно една од најзначајните живи личности на денешнината, а нејзиното дело е меѓу најактуелните во оваа турбулентна историска делница на која сме заеднички современици. Добитничка е на огромен број награди, меѓу кои и Нобеловата награда за литература во 2015 година. Алексиевич е творец на сосема нов, нефикциски жанр. Има објавено пет книги, своевидна епопеја наречена „Гласови на утопијата“. „Војната нема женско лице“ е прва книга од овој серијал и една од најпознатите книги за војната. За време на Втората светска војна, околу еден милион жени се бореле на страната на Црвената армија, но за нив никогаш ништо не се пишува.
BookStar 2022 ќе се одржи од 3 до 5 октомври 2022 година на неколку локации во Скопје под мотото „Храбри нови зборови“ / Brave new wor(l)ds. Фестивалот е поддржан од Министерството за култура, Градот Скопје, книжевната мрежа Традуки, Европската Унија, Такси Глобал а одделни настани и од Исландскиот фонд за култура, Европската награда за литература, Романскиот институт за култура, Амбасадите на Италија, Словачка и на Романија во Република Северна Македонија. Фестивалската програма ќе се одвива во Младинскиот културен центар, а дел од настаните и во Библиотеката „Браќа Миладиновци“ – Скопје и во КСЦ Центар – Јадро. Визуелниот идентитет е коавторство на Деница Стојкоска и Стефан Танков.
