Интервју со исландската кралица на трилерот – ИРСА СИГУРДАРДОТИР!

 

 

 

Ситно броиме до денот кога Ирса Сигурдардотир за првпат ќе дојде во Скопје и ќе гостува на фестивалот BookStar 2022! Сите љубителите на добар трилер и морничави приказни, сега имаат можност да ја запознаат исландската кралица на трилерот, исклучителна авторка и личност! Во ова интервју, ви открива за неа и нејзините книги. Прочитајте го и ве чекаме на 3 октомври, со почеток во 19:30 часот, во кино „Фросина“, МКЦ!

Дали сте возбудена за доаѓањето во Скопје? Што очекувате од градот?

Многу сум возбудена! Се надевам на добро време, вкусна храна и можност да се восхитувам на убавата архитектура. Да ја вдишам историјата.

Познато е дека Исланд е држава со низок степен на криминал. Од каде се роди инспирацијата да пишувате за убиства? Од каде ги наоѓате идеите и колку истражување е претходно потребно за да се напише крими роман?

Отсекогаш сум била голем фан на мистерии, хорор и крими фикција, па кога започнав да пишувам за возрасни, имаше смисла да го пишувам тоа што и јас самата сакам да го читам. Идеите ми доаѓаат од различни места, понекогаш се инспирирам од локација, понекогаш од некој наслов за кој се зборува во општеството, понекогаш од нешто што случајно ќе го слушнам, а и од стари исландски, или други странски случаи за убиства. Секоја книга секогаш бара претходно истражување. Мора да ми бидат познати локациите, темата и процедурите кои ги користат протагонистите за кои пишувам секој пат.

После големиот успех постигнат со пишување книги за деца, што ве натера да го смените својот стил и да започнете да пишувате трилери?

Книгите за деца се хумористични, а јас едноставно се изморив да бидам „смешнa“. Многу е полесно да се биде „ужасен” бидејќи хуморот е како одење по јаже, многу лесно може да погрешите. Исто така, сакав да се осврнам на теми за кои нема место во книгите за деца.

Кога започнавте да ја пишувате „ДНК“, првата книга од серијалот „Детската куќа“, дали планиравте да има вкупно шест книги?

Да. Тоа ми беше однапред испланирано. Сметав дека е најдобро да ја направам скицата уште од почеток, а и за да се осигурам дека нема да продолжам со пишување откако протагонистите ќе ми здосадат. Изгледа и успеав добро да менаџирам со шесте книги, пишувајќи за истите ликови, а потоа да престанам навреме за да останам и понатаму интересна, а и свежа.

Кога би морале да одберете помеѓу ликовите на детективот Хулдар и психологот Фреја – кој би го одбрале? Дали има дел од вас во нив?

Ми се допаѓа Хулдар повеќе затоа што е несовршен. Не мислам дека сум како некој од нив двајца, но се разбира – тие се родени во мојата глава, па најверојатно некои ситници се и мои.

Кога пишувате, што ви доаѓа прво: приказната или ликовите?

На почетокот од серијата секогаш се карактерите, а после тоа веќе станува микс и од двете. Верувам дека едното не може да биде пред другото, а и на двете им е потребна еднаква грижа и внимание.

Кој е најтешкиот дел од вашиот процес на пишување?

Кога го предавам конечниот ракопис. Тогаш сфаќам дека немам контрола повеќе и не можам веќе да правам промени. Навистина е стресно, затоа што токму тогаш помислувам дека сум можела некои нешта да ги напишам поразлично, но веќе е предоцна.

Дали повеќе сакате да останете оригинална или да го напишете тоа што ќе им биде допадливо на читателите?

Секогаш пишувам за тоа што сум ентузијаст во моментот. Ако пишувам за тоа што се бара, се плашам дека речениците нема да доаѓаат од вистинското место и ќе се намали интересот за моите книги.

Дали ги читате оценките за своите книги? Како се носите со добрите, но и со лошите?

Се обидувам да го одбегнувам тоа колку што можам. Како и повеќето автори, се фокусирам да не паничам за лошите оценки. Имам среќа што се многу помалку од добрите, а и свесна сум дека сосема е нормално една иста книга да не е за сечиј вкус.

Дали некои од ликовите или настаните во вашите книги се реални?

Постојат вистински настани што биле инспирација за моите книги. Но секогаш ги менувам нештата внатре и ги прилагодувам ликовите и приказната да бидат мои.

Дали во иднина да очекуваме филмувани верзии на вашите книги?

Приказната за духовите „Те паметам“ веќе е филм, моментално се снима “The undesired”, а серијалот за Хулдар и Фреја е во обработка за телевизија.

Што би ѝ кажале на помладата авторка во вас?

Олабави се. Земи „chill pill“!