Кристина Велевска, лектор

 

 

1.

Ана – Николо Аманити

Оваа книга ми е прв избор пред сè поради ситуацијата во која се наоѓаме во моментов. Дистописки роман чие дејство се одвива за време на светска епидемија со вирус (звучи познато?). Мислам дека пораките што ги пренесува Аманити преку оваа книга се и повеќе од добредојдени во ова време кога се чини дека стварноста почнува да ги остварува предупредувањата од фикцијата.

 

2.

Гала – Дали – Кармен Доминго

Ја обожавам уметноста на Дали, надреализмот отсекогаш ме восхитувал, се воодушевувам на силни и влијателни жени. Па, како да не ви ја препорачам книгава?

 

3.

Лисица – Дубравка Угрешиќ

Угрешиќ ја читам и ја следам одамна, сепак мислам дека ова дело е она што се пишува кога еден автор ги поминува границите на писателствувањето и самиот станува текстот, приказната. Книга што никако не може да се дефинира жанровски, истовремено роман, (авто)биографија, патопис и учебник по литература, истовремено фикција и нефикција, во секој случај најкомплексната книга од Угрешиќ досега.

4.

La Superba – Илја Леонард Фајфер

Книгава и авторот ми беа љубов на прво читање. А да знаете со колкаво нетрпение ја очекувам следната „Гранд хотел Европа“. 🙂

 

5.

Деца на злото – Миодраг Мајиќ

Кога веќе правиме вакви објави, редно е и да си се пофалиме. Ова е мојот најнов превод. J Шегата настрана, познато е дека на Балканот трилерите многу се читаат, а многу малку се пишуваат. Овој српски автор целосно го потврдува првото, а го менува второто.