Рецензија од прв читател: Марина за „Најсвирепиот месец“ од Луиз Пени

 

Мојата прва средба со авторката Луиз Пени беше со „Најсвирепиот месец”, третата книга од серијалот за инспектор Арманд Гамаш. 

Повеќекратно наградуваната авторка со престижна награда „ Агата Кристи” за детективски роман, нејзиниот најпопуларен серијал го сместува во Квебек. „Најсвирепиот месец” нè води во Три Пајнс,  мало место со мал број жители кои уживаат во својот спокоен, мирен, непопречен живот. 

Љубители на трилери и мистерии, ова дело е добитна комбинација, каде авторката обезбедувајќи забавни ликови, живописен локалитет и заплети што предизвикуваат размислување. создала одлично дело кое не смеете да го пропуштите. 

Пени е одлична писателка! Нејзиното пишување е како сликање, при што таа внимателно капнува информации тук-таму,  насекаде низ нејзиното платно, спојувајќи ги безбројните поединечни точки во една прекрасна целина формирајќи извонредни хипер-реалистични слики.

Воодушевена сум од стилот на пишување. И покрај тоа што авторката создала топла и нежна приказна, евокативна, напишана со толку лирика, совршено е доловен елементот на трилер преку насилството и убиствата. 

Уживав во приказната, во средбата со жителите на Три Пајнс и сите нивни невообичаености и екстраваганција, кои функционираат сплотено, грижејќи се еден за друг и генерално функционираат како пошироко семејство. Како што и самиот наслов навестува, нивниот мирен живот ќе биде нарушен со –  претпоставувате –  убиство! 

Три Пајнс се буди и блеснува во пролетен сјај. Жителите се подготвуваат за прослава на Велигден, која всушност е сеанса во старата, проколна куќа Олд Хедли, која наместо со планираното ослободување на духови, резултира со нечија смрт.

Тука стапува на сцена инспекторот Арманд Гамаш, класичен детектив во светот на мистериозната литература кој ќе ги освои вашите срца. Во преден план, тој и неговиот тим решаваат едно бизарно злосторство, а позадинската приказна е за неговите внатрешни борби и неговото соочување со сопствените духови..

Гамаш разбуди во мене толкава почит и наклонетост, каква што ретко чувствувам кон фиктивен лик. Пени ги слика своите ликови со живи бои и јасност, што имам чувство дека навистина сум ги сретнала.

Од почетокот до самиот расплет, нарацијата е на високо ниво, исполнета со неколку одлични пресврти кои си поиграа со мојата перспектива на решавање на случајот.

Описните елементи се исклучително моќни, колоритни, живи.

Не пропуштајте ја оваа шармантна, спонтана, загадочна, мистериозна и незаборавна приказна!

Пишува: Марина Кљајиќ Петковски