Елена Ѓорѓиовска, книжар

 

 

1.

„Фрески и гротески“ Вeнко Андоновски

Затоа што Андоновски мајсторски комбинирајќи ги фактите и фикцијата создава неверојатни раскази што дишат во ритамот на алегориската фантастика. „Расказите за отсуството“, како што  ќе ги нарече и самиот Андоновски, те тераат да ги препрочитуваш еднаш, двапати, десетпати и секојпат одново да уживаш во нивната фантастична моќ.

 

2.

„Војната нема женско лице“ Светлана Алексиевич

Затоа што Светлана Алексиевич ни овозможува да ја видиме војната преку очите на оние за кои ретко или речиси никогаш не се пишува – жените, кои секогаш се сместени на маргините.  „Војната нема женско лице“ е една  силна приказна за животните патишта на жените, сведоштва за едно различно видување на војната, кое се закити со Нобелова награда за литература во 2015 година.

3.

„Чернобилска молитва“ Светлана Алексиевич

Животните судбини на луѓето што ја доживеале најголемата нуклеарната катастрофа во историјата на човештвото, 16 април 1986 година во Чернобил, се животни сведоштва што не смеат да бидат заборавени. Сите тие емоции сместени меѓу зборовите ме научија да го сакам и да му се радувам на животот.

4.

„Невидлива жена“ Славенка Дракулиќ

Кога стануваме невидливи? Што крие женското тело како феномен? Колку боли староста? Што боли повеќе, животот или смртта?  На сите овие прашања и на многу други ќе најдете одговори во оваа неверојатна збирка  раскази од хрватската писателка, новинарка, есеистка Славенка Дракулиќ… Пишувајќи за најдлабокото во жените, таа најзаслужено ја  доби и наградата „Букстар“ за 2018 година.

5.

„Сега е најдолгото никогаш“ Јосип Коцев

Поетскиот глас на Јосип Коцев носи свежина и квалитет на македонското поетско небо. Оваа збирка е синестезија од чувства, бои, мириси… Со секое препрочитување оваа поезија буди некои заспани емоции во нас. Неговите песни како да се поврзани една со друга со поетската нишка на убавината.