Сергеј Трифуновиќ (1972 година, Мостар), актер, комичар, пејач, политички и граѓански активист, автор, живее и работи во Белград. Сергеј и неговиот помлад брат Бранислав го наследиле талентот за глума од својот татко Томислав, кој исто така се занимавал со оваа професија. Мајка му Слободанка е правничка. Пораснал во Крушевац и Ужице, а во 1990 година се запишал на Факултетот за драмски уметности во Белград, во класата на професорот Владимир Јевтовиќ. По четири години дипломирал, а во 2009 година станал асистент на Катедрата за глума. Студирал со Наташа Нинковиќ, Небојша Глоговац и Војин Четковиќ.

Во 1993 г. ја има првата споредна улога во филмот „Рај“, а во 1995-та ја добива првата улога на филм, игра во „Туѓа Америка“ на Горан Паскаљевиќ. Се појавува и во филмот „Убиство со предумисла“, а во 1998 г. му е доделена главната улога во познатиот „Стршен“, по што следува српско-американскиот филм „Спасител“, во кој игра со американскиот глумец Денис Квејд. Во филмот „Буре барут“ толкува улога на киднапер на автобус. Во 1999 година игра во француската драма „Љубовници“. Одбил да се појави во филмовите „Лошо друштво“ и „Славеничка“ со Никол Кидман. Во 2001 година ја добива улогата во американскиот филм „Три часа по полноќ“. Беше свештеник во комедијата „Молњи“, во 2002 година накратко ја прекинува кариерата поради воениот рок, а во 2003 г. го игра тивкиот лудак во филмот „Професионалец“, кое во тој период му е едно од најдобрите остварувања надвор од англиското говорно подрачје. Исто така беше Црн Грујо во истоимената серија што прави пародија на српската историја и нејзините великани. Сергеј се обидува да направи кариера во Америка, каде што остварува неколку улоги. Во 2004 г. ја има една од главните улоги во комедијата „Кога ќе пораснам, ќе бидам кенгур“. Во 2006 г. се појавува во повеќе остварувања: „Караула“, „Апорија“, „Условна слобода“, „Сè за бадијала“ и „Спијачка ќелија“. Во 2008 г. му е доделена улогата на Жељко Ражнатовиќ Аркан во филмот „Турнеја“. Во американскиот филм „Вор инк“ има споредна улога на син на диктатор на измислена земја. Во 2010 година играше во „Монтевидео, Бог те видео!“, потоа во низата се редат: „Фалсификатор“, „Малиот Буда“, „Козји уши“, „Гранде пунто“, „Апсурден експеримент“, „Ајвар“ и многу други. Театарски претстави во кои се појавил се: „Буре барут“, „Шини“, „Семејни приказни“, „Проклета авлија“, „Тврдина“, „Воз“…

„Стовариште“ („Геопоетика“, 2021 г.) е негова прва книжевна објава, некој вид автобиографска проза со поезија (Сергеј е автор на сите песни, освен на две) и илустрирана со цртежи.