Иво Андриќ (1892 – 1975) бил српски писател, добитник на Нобеловата награда за литература во 1961 година. Во младоста бил член на револуционерното движење Млада Босна, а помеѓу двете светски војни работел во бројни дипломатски претставништва на Кралството Југославија низ Европа. Делата на Андриќ најчесто се поврзани со животот во Босна за време на отоманското владеење. Андриќевата награда за најдобар расказ, прозен циклус или збирка раскази објавени на српски јазик е основана преку тестаментарната волја на авторот и секоја година ја доделува Фондацијата „Иво Андриќ“ од Белград, која исто така е основана преку тестаментарната волја на авторот и е носител на авторките права за делата на Иво Андриќ.