Рецензија од прв читател: Ивана за „Дабот сѐ уште е тука“ од Софија Лундберј
Знаете дека јас сум по пишувањето рецензии за трилери, ама за оваа ептен сакам со вас да си споделам мое видување. ОТКАКО ЈА ПРОЧИТАВ, ЌЕ КАЖАМ САМО: ЛУЃЕ, ФАЌАЈТЕ ЈА КНИГАВА ШТО ПОБРЗО!!!
Авторката на „Црвениот адресар“ и „Прашалникот е половина срце“ ни овозможува да уживаме во уште едно нејзино извонредно дело. По лошиот развод, Естер се соочува со најтешкиот период во животот. Најболни се викендите што ги поминува без своето синче Адријан. Деновите кога тој не е со неа, таа оди крај реката, на клупата под стариот даб. Таму најлесно размислува за тоа што ѝ се случило изминатиот период. На дабот е вдлабнато срце, со иницијали Е, А и А (Естер, Алекс и Адријан). Додека седи под дабот на старата клупа, Естер многупати размислува за самоубиство (да, да, точно прочитавте), размислува да се обеси баш на тој даб затоа што нејзиниот поранешен сопруг (кого јас лично би го задавила со голи раце, додуша имам и други идеи што би му направила) ѝ ја наметнува цела вина, а и гризењето на совеста, дека таа и единствено таа е одговорна за нивниот развод и за уништеното „среќно“ семејство.
Често сме сведоци на психичко насилство во бракот за кое луѓето не се свесни, исто како Естер во оваа книга, од која, верувајте, буквално излетуваат емоции. Кога Естер ќе ја запознае Рут, токму под тој даб, на старата клупа, се чини дека ѝ се враќа смислата на животот. Од тука натаму, веќе книгава извира со топлина. Пријатна топлина, која ќе нѐ освести колку ситниците се битни во животот. Рут е навидум среќна старица, но, кога приказната ќе се испреплете и Рут ќе исчезне, ништо не е така како што изгледа.
Јас многу длабоко и емотивно ја доживеав книгава. Некако баш како да ми влепи една добра шлаканица. Шлаканица за да седнам и да размислам дека судбината и текот на животот некогаш навистина сами си ги кроиме. Книгава изобилува со брилијантни описи на дабот, на клупата, на ливадата… Полна е емоции од кои запира здивот.
Како ќе заврши животната приказна на Естер и Рут, оставам сами да видите. Да не слушам после муабети дека сум ги прераскажувала книгите! Од мене една чиста петка. Топла и искрена препорака за „Дабот сѐ уште е тука“.
П.С. Кој ќе ја купи книгата, гратис добива лименка „даб“.
Ивана Божиновска