Запознавање: Интервју со Јордан Коцевски, Втор дел

 

Прочитајте го првиот дел од интервјуто тука.

 

10.Ти си меѓу најактивните членови во читателските групи. Како тоа влијае на твојот однос со читателите?

Јас искрено влегов во групите како читател, како место во кое може да се разменат мислења за прочитаното и да се поврзам со луѓе што читаат. Откако излезе „Тегли“, иако се пронаоѓам на другата страна од објавите, едноставно продолжив со истиот однос, да комуницирам како и претходно. Односно добар дел од читателите ми се познати од групите, а тоа ја прави мојата комуникација со нив поедноставна и поискрена.

11.Дали би сакал твоите книги да бидат преведени на англиски или на друг странски јазик? Дали се случува нешто околу тоа прашање?

Се разбира дека да. Би сакал што повеќе луѓе да ги прочитаат моите книги, а нашиот јазик има граница. Од тие причини можам да кажам дека се работи на тоа, да се дојде до превод и објавување во други земји и на други јазици.

12.Дали би сакал твоите книги да бидат екранизирани? Дали си добил понуда за тоа?

Благодарение на „Нетфликс“ ова како да стана најпопуларно прашање. Сметам дека нема автор кој би одговорил со „не“. Мене целта ми е да ги напишам и да бидат прочитани како книги, а ако потоа се префрлат на друг медиум, аудио, видео, стрип, зошто да не. Засега не, а и да се случува не би можел да кажам.

13.„Тегли“… Романот со кој се проби на македонската книжевна сцена. Дали очекуваше дека ќе напишеш таков роман, толку добар мрачен трилер со ликови кои имаат необичен хумор?

Искрено, не. Хуморот на Златко се појави затоа што не сакав да пишувам мрачна сцена со мачење. Розе беше противтежата, а нејзината промена главниот носител на дејството. Поголемиот дел од времето пишував инстинктивно и се двоумев во квалитетот на напишаното. Пред сè доминираше стравот дека публиката нема да сака ваков сплет од хумор со трилер и елементи на хорор. Мило ми е што не испадна така.

14.Долго време го очекуваме продолжението на „Тегли“. Кога ќе дојде финалниот час и во кој правец ќе се движи дејството? Исто така, „Тегли“ некое време е распродадена, дали читателите ќе имаат повторно можност да ја набават?

Само да потенцирам дека продолжението на „Тегли“ не беше планирано. За мене „Тегли“ беше завршена приказна. Мило ми е што одлучив да ги продолжам авантурите на Златко, затоа што сега ги немаме колекционерите и ја нема таа мрачна нишка од првиот дел, што ми даде простор повеќе да играм со дејството и хуморот, да внесам повеќе ликови и акција, да откријам парчиња од минатото на ликовите и да се забавувам. Продолжението иако не беше поддржано од Министерството за култура, ќе излезе во текот на оваа година. Напишано е, нема зошто да го чувам.

Јас имав план оваа година да има второ издание од „Тегли“ и тоа ќе го остварам.

15.„Заследи ме“ обработува многу актуелна тема на денешницата. Дали имаш во план да напишеш нешто слично во иднина, за некој актуелен проблем со кој се соочуваме?

„Заследи ме“ беше една од тие „тазе“ идеи за кои зборував, која се наметна пред старите, токму поради актуелноста и можноста да застари како идеја. Доколку сега добијам идеја поврзано со нешто што е актуелно во моментов, се разбира дека ќе „скокнам“ да ја напишам. Ќе кажам дека имам идеја поврзан со една метода на генетски инженеринг која допрва ќе биде актуелна, што значи може да очекувате такво нешто од мене доколку се актуелизира методата.

16.Серијалот „Наследство“ го започна со „Прозорецот“, книга која носи „паранормални елементи“. Дали читателите добро ја прифатија книгата? И до каде си со пишувањето на продолжението, дали ја започна „Кошмари“?

Мило ми е што читатели кои не уживаат во овој субжанр ѝ дадоа можност на „Наследство: Прозорецот“ и им се допадна. Токму затоа бев изненаден што ова е мојата прва книга која доживеа второ издание и тоа по само пет месеци од првото. Тука, морам да го пофалам и тимот на „Антолог“ кој многу помогна книгата да дојде до широка читателска публика.

Иако „Кошмари“ засега ја има само првата реченица напишана на тефтерче, процесот на пишување е започнат одамна, односно познат ми е главниот лик, неговото окружување, минато, семејството и делови од приказната. Чекам да завршам со крајните промени на продолжението од „Тегли“ за да почнам со пишување.

17.Со „Зборови“ допре до многу читатели. Како настана оваа преемотивна, малку необична приказна?

„Зборови“ е најстарата идеја што сум ја имал за роман. Се роди од моја фрустрација со една сцена, читајќи ја мангата (јапонски стрип) „Homunculus“ на Хидео Јамамото. Сметав дека сцената треба да заврши поинаку и сакав да ја напишам. Ова беше далечната 2003. Тогаш го создадов главниот лик, маж кој има завршено компаративна книжевност и поради загуба живее задоволувајќи ги основните потреби, а тоа малку што има го троши на книги. Постепено ми се откриваа делчиња за него, каде оди, како го минува денот. Потоа се појави докторот и неговата потреба за успех, да се докаже, некој кој ќе го воведи зафатот, трепанација (кој беше употребен и во мангата). Првичната идеја беше Стефан да добива траги за катастрофален настан што треба да се случи и заедно да морат да откријат што е и да го спречат. Но, кога почнав да пишувам Стефан беше веќе изграден лик, имаше длабочина, тага, која ме водеше до целосна промена на првичната идеја. Затоа што сфатив дека приказната не е холивудска серија, туку личната приказна на Стефан и соочување со загубата.

18.Што можеме да очекуваме следно од тебе? Можеби некоја романса или, пак, жанр кој досега го немаш пишувано?

Од мене може да очекувате сè. Ако идејата ми е интересна и сметам дека ќе ми е забавно за пишување, ќе ја реализирам без разлика дали е романса, чик лит, научна фантастика или (што знам) историска фикција. Сè зависи од приказната. Жанрот за мене е споредна работа, не размислувам за него. Тоа го оставам на маркетинг тимот од издавачите и на читателите.

 

Пишува: Перица Илиевски