Јаре за пет пари

„Со жена и со деца сите маки се послатки, но каде да ги најдеш сега? Се разлетаа, се растопија, испарија! Викај со сета сила – нема да те слушнат, рикај од плачење – нема да ти се одѕват. Зарем можеш да уловиш облак? Зарем можеш да го врзеш ветерот за синџир?

– На светот има само еден бог – рече Гирш погледнувајќи кон разграканите чавки. – И тој бог е насилството, а неговите ангели се камшиците. Сфати, само со насилство можеме да ги заштитиме своите татковци и своите деца… Со насилство, а не со молитви… Ти предлагам да ја оставиш Тората и да купиш оружје. Оружјето е светата книга на нашето време…

Со жените е како со водата. Кога црпиш од еден кладенец, можеш спокојно да спиеш, а кога трчаш со црпалката ту кон реката, ту кон езерото, ту кон мочуриштето, тогаш неизбежно и водата ќе ја загадиш.

Почекај, смрт, ќе ти одговорам, ќе ти одговорам. Седи и слушај.

Но на смртта не ѝ е битно кој кого љуби.

Смртта се љуби само себеси.

И затоа е вечна.

И затоа секогаш победува.

Тој беше убеден оти човек е жив сè додека има со кого да зборува. Ако половина ден не отвори уста, отпиши го од живите.“