Рецензија од читател: Кон „Гитара од палисандер“ од Кристина Гавран

 

 

Неверојатен роман што со својата впечатлива женска субјективна црта е поделен на пет животни судбини во различни временски дистанци, поврзани на чудесен начин преку една гитара направена од палисандрово дрво.

Имајќи предвид дека палисандерот (Dalbergia nigra, rosewood) е скапоцено и барано дрво поради својата внатрешна црвеникава текстура, која потсетува на тело што крвави, авторката внимателно ги опсервирала природните пејзажи како значајна компонента на приказната, давајќи им на шумата и на дрвјата митски карактер, симбол на спокојство, ширина, но и ред.

Генијален експеримент за создавање житие за нејзиното височество – гитарата. Почнува од моментот кога сето тоа било во зародиш, многу одамна, кога на малата Аша, припадник на прогонувано номадско племе без постојан дом, мајка ѝ ѝ врзува семка на раката, семка што ќе ја носи со себе сѐ до крајот на животот, а на денот на смртта ќе ја проголта, и вкусувајќи ја слаткоста на тоа малечко зрно, заедно со него ќе се разложи во земјата, онаму од каде што повторно ќе изрти, ќе протече и ќе се вознесе нов циклус на живот и бесмртност.

Со толку длабок, хармоничен и чувствителен раскажувачки набој се надоврзуваат сите женски ликови што се наоѓаат во судбинска врска со дрвото, жртвувајќи се секоја на свој начин и во своето време на постоењето.

Една од нив, за да го спаси семејството од глад и пропаст, ќе го исече и ќе го продаде без да му ја знае вистинската вредност, друга ќе ја украде гитарата од изработувачот само за да му ја подари на оној што свири најдобро, ама за жал нема доволно пари да ја плати, третата со својата убавина ќе им биде муза на уметниците и на музичарите, но и проклетство што се чувствува кога си заминува од нив, тогаш кога настапува целосен инспиративен мрак.

И на крајот е последната жена, поради која имав чувство дека смислата на патувањето низ светот и времето е пред својата конечност, и легнува со цела душа и тело таму каде што припаѓа. Онаа пред која ќе се поклонат и ќе аплаудираат цела сала и филхармонија, додека таа свири на гитарата направена и обележана со иницијалите од најпознатиот мајстор на гитари, денес звучно име меѓу музичарите и добрите познавачи, од кого пред цел еден век била украдена и однесена на младото момче што нема пари…

Прошетката низ времето и музиката под палката на Кристина Гавран е одлична можност за празничниот викенд.

Голема препорака од мене!

 

Пишува: Тања Петковска