Нема производи.

Нема производи.

Рецензија од прв читател: Ана за „Ветрогонот Бабукиќ и неговото време“

  /  Рецензии   /  Рецензија од прв читател: Ана за „Ветрогонот Бабукиќ и неговото време“

Рецензија од прв читател: Ана за „Ветрогонот Бабукиќ и неговото време“

 

 

 

Па дами и господа, ајде да го запознаеме Бабукиќ.

Бабукиќ ветрогонот, вечниот талкач, бивш аналитичар во ЈНА, патник кој веќе 20 години се префрла од авион во авион, од држава во држава……Ќе се запрашате зошто ли бега, што ли го мачи овој чуден човек без дом? Не, тој не бега од работата, не бега од војната која се прошири низ југословенските простори, тој едноставно бега од својата реалност, од она што што се прикажува како вистина, а сепак е лага, од она што е однадвор сјајно и совршено, но сепак во внатрешноста гнило.

Дека нашиот Бабукиќ е чуден, извртен и необичен лик, ни укажува фактот што тој поседува талент да научи јазик од пет изговорени реченици на некој странец, многу брзо се вклопува во секаков разговор и најбитно од сè е што знае да сослуша што има да каже соговорникот. Е, поради таа негова карактеристика, романов изобилува со широк спектар на ликови кои ги раскажуваат своите исповеди, истории, доживувања.

Маестралниот Јерговиќ плете една мрежа од, на прв поглед неповрзани човечки приказни и животни судбини. Писателот вешто и со остар јазик ги сецира поединците, народите и политичките структури.

Морам да признаам дека Миљенко овој пат отстапува од својот начин на пишување, овој пат ни нуди нешто попровокативно, побрутално, поразголено. Ова е роман со глобални теми. Со доза хумор, вешто вклопена иронија, преку размислувањата, одлуките и постапките на еден ветрогон, Јерговиќ успева да ги прикаже сите бесмислености, неправди и последици на еден човечки род, на едно гнило општество, на губењето на традиционалните вредности. Стотина различни светови споени во еден, дрско поигрување со историјата, филозофијата и стварноста…тоа е таа моќ и умешност на творење што ја поседува Јерговиќ.

Од гнилоста не може да произлезе ништо здраво. Овој извитоперен свет се повеќе тоне, незадоволвото меѓу луѓето се шири, се креваат сè поголеми ѕидови околу себе, своето јас, егото…. Надвладува себичноста, арогантноста и самобендисаноста. Надвладува Бабукиќ, но каде е и каков е неговиот крај???

 

Пишува: Ана Петревска

 

Напиши коментар

ул. „Ѓорѓи Пулевски“ бр. 29 лок.1 +389 2 3201 007 poddrska@antolog.mk

Пријави се за Антолог билтен за новости.

Дознај кои се најнови книги, понуди, попусти и друго


    Потврдувам дека сум постар од 16 години.