Совети за пишување од Марта Димитров: Романсите може да бидат повеќе од љубовни романи

 

 

Романсите се чинат лесни за пишување и, ако имате љубовна приказна, желба и малку талент за пишување, навистина се такви. Но таа идеја може и да не ви биде толку привлечна ако низ главата ви помине мисла дека вашата приказна може и да е веќе напишана. Има толку многу објавени романси, па како вашата би се разликувала од другите?! За среќа, има елементи што, кога би ги внеле во приказната, таа би добила на тежина. Следниве совети произлегуваат од романот „Шардоне и шпагети карбонара“:

 

Психолошки опис на ликовите.

Не е доволно само да опишете како изгледаат ликовите и што им се случува. Ако сакате да ја продлабочите приказната и читателот навистина да се внесе во неа потенцијално препознавајќи се во еден од ликовите, мора да поработите на нивниот внатрешен свет. Вашите ликови мора да размислуваат, но не само за настаните и за другите луѓе туку и за своите внатрешни демони и борби. Таквите разработки на ликовите ја надополнуваат приказната и, колку и да е таа сиромашна и со малку настани, ѝ ја зголемуваат вредноста.

 

Вашето животно искуство преточете го во мудри мисли.

Сите приказни и книги се многу повредни и поинтересни кога има што да се научи од нив во вид на мудрост. Авторот има свое животно искуство со помош на кое дошол до некакви животни заклучоци или нешто конкретно за одредена ситуација. Таквите искуства вметнете ги вешто во самата приказна. Колку повеќе е „мудра“ вашата приказна, толку повеќе ќе биде привлечна за читателот. Секако, за сѐ треба да има мерка и да биде добро размислено и проверено.

 

Направете ја книгата да биде препознатлива по нешто.

Тоа може да биде нешто различно, кое ќе се содржи во насловите на поглавјата или во самата приказна. Можеби вашиот протагонист води дневник, пишува некакви белешки или роман. Може, наместо со наслови, поглавјата да почнуваат со кратки мудри мисли, како во „Шардоне и шпагети карбонара“.

 

Среќниот крај направете го уникатен.

Ако сакате вашата приказна да има среќен крај, што е голем дел од случаите, направете го уникатен. Може само да го навестите дека ќе се случи, но не завршувајте ја книгата со целосно раскажан крај. Оставете на фантазијата на читателот да ја доврши приказната. На пример, на последните страници на „Шардоне и шпагети карбонара“ само е најавено дека е можна средба на главните ликови на која потенцијално тие би официјализирале врска. Завршете ја книгата обично, со прегратка или со бакнеж. Оставете ги театралните краеви за аргентинските серии.

 

Пишува: Марта Димитров