No products in the cart.

No products in the cart.

Кон „Часовничарот“ – Михаела Гашпар

  /  Рецензии   /  Кон „Часовничарот“ – Михаела Гашпар

Кон „Часовничарот“ – Михаела Гашпар

 

 

Оригиналниот наслов на оваа книга е „Немирница“, механички дел составен од спирала и тркало, кој ги врши усогласувањето и рамнотежата на мерењето на времето во традиционалните часовници.

Не размислувам за смртта или не толку често, можеби понекогаш. Не е баш пријатно постојано да мислиш дека животот еден ден ќе заврши а ние ќе станеме историја на која никој подоцна нема да се сеќава.

Мереќји според часовникот на Земјата, ние сме сите оние изминати и заборавени секунди време, сомлени од механизмот на постоењето, ситни и неважни во димензијата и просторот, сепак на крајот нѐ чека да го понесеме сопствениот куфер, празен, а можеби и внимателно наполнет со љубов, копнеж за неоствареното, соништа за изгубеното, или пак полн со црна совест, која сме ја хранеле како чудовиште.

Михаела Гашпар ја посветила приказната на осамениот старец Јосип Мајдак, вдовец што поради болест чека да му се пресади ново срце. Дали Јосип заслужува ново срце, дали заслужува уште малку живот?

Додека траат неговото болничко лекување и подготовка, Јосип ретроспективно навира низ целиот изминат животен часовник, потсетувајќи дека тој почнал да отчукува уште во моментот кога сме се родиле, односно неверојатната магија на изминувањето и истекувањето на животот од нас.

Без да чувствува каење и жалење, без нималку сожалување и оправдување, тој едноставно се присетува на сето она што му ја обоило душата со катран, и сосема свесен за тоа одбива да биде повторно жив, дозволувајќи ѝ на смртта да го поведе за рака: „Добога, затворете ги прозорците, не пуштајте го животот кај нас“.

Иако Гашпар ја врзала оваа тема во форма на животна приказна за еден човек, изобилува со неверојатна филозофија што ќе ве натера да размислите за суштината на судбинските елементи што нѐ опкружуваат, смислата на нашите подеми, како и бездните во кои лесно пропаѓаме и поразот што сами го избираме. Стравот од смртта е всушност страв од изживеаното!

Прекрасна книга, прекрасна нарација издигната во мисловна литературна екстаза ❤️

Пишува: Тања Петковска

Post a Comment

ул. „Ѓорѓи Пулевски“ бр. 29 лок.1 +389 2 3201 007 poddrska@antolog.mk

Пријави се за Антолог билтен за новости.

Дознај кои се најнови книги, понуди, попусти и друго


    Потврдувам дека сум постар од 16 години.