Кратки осврти од клубот на читатели за „Историја на пчелите“ од Маја Лунде

 

 

Ивана А. Спасовска

 

 

Еднаш, на времето, си спроведував истражување (читај: гуглав ) на тема: кој жанр на литература е најполезен за читање… И испадна (авто)биографии, бидејќи освен стандардните бенефити од читањето, како подобрување на когнитивните способности, концентрација, фокус, зголемување вокабулар итн. имаме и некоја малку поинаква корист. Даваат единствена можност да се учи од искуството на успешни луѓе, како ги надминале предизвиците и кризите и на кој начин решавале комплексни проблеми. Арно ама… Во 2024 година читам next level дело што спаѓа во некоја нова категорија “климатска фикција” и уауу! Не ми треба ни истражување, ни гуглање за да знам дека дефинитивно ова е најполезниот жанр на литература. Не само за себе, за човештвото. Климатматската фикција се бави со климатските промени и ефектите врз планетата земја, истакнува етички и социјални последици од климатски кризи и ризиците со кои се соочува земјата и сите живи суштества на неа. Притоа, базирана е на вистински научни истражувања и содржи реални совети како да ја сочуваме и спасиме нашата планета. Епа, значи станува збор за литература што буквално може да го промени и (надежно) да го спаси светот. Не љубам за содржина да пишувам, ама само да закачнам… Што мислите, дали ако ги снема пчелите, најстрашното нешто што може да ни се случи е веќе да немаме мед за во утринскиот чај?

 

Билјана Ц. Наумовска

 

Не случајно, уште од претшколска возраст, после песничките за мајка, најчесто ни ги читаа оние за пчел(к)ите и нивната улога во опрашувањето. Преку Историја на пчелите, Маја Лунде ја актуализира и ѝ дава книжевна вредност на оваа и тоа како важна тема. Одамна, не толку одамна и во иднина … Вака хронолошки се поделени приказните во овој, меѓудругото, исклучително едукативен роман. Некогаш одамна еден поранешен биолог успешно се спротивставува на осцилирањето на својата депресија, во името на семејната егзистенција, дава максимален интелектуален напор да смисли нов вид на пчелна кошница. Не толку одамна, еден пчелар се соочува со најголемата природна, а со тоа и економска катастрофа, кога од непознати причини му изумираат пчелите. Семејниот бизнис, кој толку многу сака да му го остави на својот син… А во иднина… Една мајка е спремна да замине и на крајот на светот, за да си го пронајде синот. Семејството, семејните односи и нивната (дис)функционалност се една од алките која ги поврзува овие три приказни од различни хронолошки периоди и од различни делови на светот. Или пак можеби надежта… До нас е, ние сме главната алка, ние сме надежта… Моја искрена препорака! Пчелите не се страшни, страшен би бил светот без нив!

 

Марина Стевковска

 

 

Пред околу петнаесет години го гледав цртаниот филм Bee Movie. И уште тогаш се запрашав што би било кога би ги немало пчелите, кога не би произведувале мед, кога не би имало кој да ги опраши цвеќињата, и не само цвеќињата, туку сите цветови на овошките, зеленчуците, на сите растенија. Дали воопшто би имале растенија? И каков би бил светот без растенија? И сега под рака ми дојде романот Историја на пчелите. Тао е жена во Кина, во иднината, во време кога не постојат пчелите, изумрени се. Луѓето живеат како робови од ден на ден, и секој ден рачно го извршуваат опрашувањето на секое едно растение. Вилијам е биолог во деветнаесеттиот век во Англија, и во обидот да обезбеди егзистенција на своето многучлено семејство, доаѓа до идеја за нов тип на кошници за пчелите. Џорџ е пчелар кој живее во САД во дваесет и првиот век. Тој целото свое време го посветува на пчелите, ги носи на различни пасишта преку целата година, се грижи за нив како деца, се со цел да остави нешто, некаква иднина за својот син.
И овие три лика имаат многу повеќе заедничко од пчелите. Борбата за опстанок, родителството, љубовта кон семејството, се универзална тема насекаде во светот, во било кое време, на било кое место. Сите исто нè допира, сите исто нè трогнува. И пчелите исто така. Глобалното затоплување, пестицидите, загадениот воздух. Друга планета немаме. Сами сме одговорни за последиците, сами си го копаме сопствениот гроб. И само самите ние можеме нешто да смениме, дури не е предоцна.

 

Перица Илиевски

 

 

Книга која во последно време е многу зборувана, климатска фикција испреплетена со семејна драма и три приказни во три различни периоди. Во 1852 година го имаме Вилијам, човек кој пати од депресија, биолог и трговец кој се труди да осмисли нов тип кошница. Во 2007 го имаме Џорџ, човек кој се бори против СУПК т.е. исчезнување на пчелите без никаква причина, а воедно борејќи се да му остави на синот бизнис кој е вреден за почит.
Третата приказна е во едно дистописко општество, во 2098 година кога пчелите се изумрени, па така опрашувањето се прави рачно од страна на работници. Но кога ќе се случи еден несреќен случај со синот на Тао и тој ќе ѝ биде одземен, таа тргнува во потрага по вистината.
Секоја приказна ни претставува битен фактор во опстојувањето на пчелите воедно преплетувајќи ни ги семејните односи на главните ликови. Стилот на авторката е одличен, приказната е брзо читлива и она што најмногу ме воодушеви е крајот, како само ги спои сите три приказни.
Моја топла препорака за секој што сака да прочита нешто поразлично, а сепак преубаво. Дознајте што ќе се случи ако ги снема пчелите од овој свет, дали само ќе останеме без мед или пак нешто друго ќе се случи?

 

Билјана Димовски

 

 

Во 1852 година еден биолог во Англија ја гради современата кошница за пчели. Во 2007 година еден американски фармер ги губи сите свои пчели од некоја непозната епидемија. Во 2098 година една двојка во Кина живее во свет без пчели. Свет целосно различен од овој за кој се држиме денес. И економски, и политички, дури и географски. Целото население живее само со една цел, внимателно, цвет по цвет, рачно да ги опраши сите дрвја, сите билки, за да опстане.
Три приказни вешто испреплетени околу она што се чини дека е единствено важно за нашиот опстанок, пчелите. И додека се внесував во судбините на трите семејства, на нивното потомство, не можев да не помислам. Неконтролирано користење на пестициди, екстремни климатски промени, нови болести кај живиот свет…. Дали ќе преживееме ако ги нема, тивките вредници?