Опис
Дванаесет есеи и предавања на Олга Токарчук, собрани на едно место, заедно со нејзиниот говор во Шведската кралска академија при врачувањето на Нобеловата награда за литература, од каде што е преземен насловот.
Ова е единствената книга за која Токарчук имала време да ја напише бидејќи во 2020 година светот подзабави, така што и таа можеше да го направи тоа што е потребно. Книгата е покана да се навлезе во светот на писателскиот занает на самата авторка. Во голем дел од овие есеи, Токарчук ги гледа работите што се случуваат во светот околу нас многу појасно и многу порано од останатите луѓе, така што повеќето од ставовите во збирката се најрелевантните заклучоци за полемиките коишто се водат во светот последниве неколку години.
Покрај тоа што во оваа книга Токарчук ги изнесува своите погледи, таа во нив внесува и една интимна компонента од сопствениот живот. Есеите откриваат автобиографски белешки за нејзиното детство, за тоа што читала во младоста и што чита како возрасен човек, за нејзините патувања, за нејзиниот роден крај и како тој ги оформува нејзините ставови и влијае на романите и расказите што ги пишува. Оваа книга ќе ги заинтересира писателите, преведувачите, филозофите, психолозите, но и читателите кои се во потрага по убав збор.
Рецензии
Сѐ уште нема мислења