И ѕирка и проѕирка

 Секој има своја приказна. Ѝ се навраќа низ спомените, низ она што од мноштвото настани и чувства ќе исплива на површината на сегашноста. Во неа – врвулица луѓе, живи и починати, значајни и случајни. Ако ја одмолчи, може да си ја стокмнува по свое, секогаш различна, барем во нешто. Да се изземе себеси, да си се придодаде, да се разубави или нагрди. Ако ја стави на хартија, ја споделува за други да ја достокмуваат, по мерка на својата. Во мојава, дадена низ сликички, некој ќе се препознае, нешто ќе го мисли за свое, нешто ќе му се растајни, нешто ќе му се заплетка. Ликовите се и измислени и вистинити. Сличноста е и случајна и намерна. Читателот треба да домисли.