Опис
2020 година. Скопје, СФР Југославија.
Зоран живее во Карпош со ќеркичката. Не го интересира Партијата. Си ја работи работата и се грижи за детето.
На власт доаѓа третиот Маршал. Чудни работи почнуваат да се случуваат. Велат дека рударите сонувале нешто страшно, па одбивале да се симнат под земја. Се шушка дека учителите ги праќаат на робија. Снемува мајстори како земја да ги голтнала… Без да сака, Зоран ќе се најде среде бурно море од промени и ќе мора да најде начин да се одржи на површината.
Скопје е поинакво во таа 2020 година. Зимата е маглива и сива под будното око на режимот. Летото е побезгрижно. Знае да биде пријатно на Руска плажа, под крошните на костените на плоштад, на лулашката на ул. „Максим Горки“ или на сладолед во „Ванила“.
Но, тогаш се случува нешто грозоморно. Исчезнува ќеркичката на Зоран без трага и глас и целиот свет се превртува наопаку.
Дали пред себе имаме дело што е една од највизионерските книжевни претстави на Скопје?
„Умносрочена дистописка фикција што ве води во паралелен свет и историја, креирани врз можни, блиски и препознатливи темели. Приказната е топла и забавна, со неочекувани пресврти што често ќе ве доведат на раб на солзи, особено во моментите кога носталгичните чувства кон минатото ги первертира во сурови шлаканици.“ – Александра Бошковска, драматург и театролог
„Најголемата вредност и ’новина‘ кај ова дело ја гледам во автентичниот и умешно реализиран обид да се укаже кон можноста/неопходноста за изградба/возобновување на нашата заедница преку храбро, топло и неизвештачено третирање на деликатното прашање на меѓуетничките односи и соживотот.“ – Живко Грозданоски, писател
„Постојат доста наративи зошто комунизмот не функционираше, но немавме прочитано приказна каков можеше да биде. Идол на ѕидот е роман за можниот комунитаризам и нашиот стремеж за постојано преиспитување на меѓучовечките релации што нè обликуваат да бидеме тоа што (не) сакаме да сме.“ – Никола Шиндре, активист и левичар
Рецензии
Сѐ уште нема мислења