Опис
Како да се биде „прекрасен“ во земја во која владеат корупција и угнетување, каде преживува само оној што успева да се покори на рестриктивниот режим. И како да се надминат животните трауми кога се кријат, потиснуваат и не се зборува за нив ниту по емигрирањето, дури ни со сопствената ќерка.
Што гледаат еден пар советски очи кога низ завесите од прозорецот ќе погледнат кон предворјето на некој источногермански град? За ова се прашува Нина кога ќе ги погледне мајка си и нејзината пријателка Лена, кои, некаде во средината на деведесеттите години ја напуштиле Украина и стигнале во Јена, каде го започнале животот од почеток. Но, тие чувствуваат некој вид фантомска болка: земјата во која се родиле веќе одамна ја нема, но тие уште се сентиментални по неа.
Погледнато низ перспективите на четири различни жени, две мајки и две ќерки, Залцман раскажува за распаѓањето на „времето на месождерите“, за перестројката па сè до современа Германија.
