Опис
Освен вечно актуелните теми – тага, надеж, загуба и љубов, во оваа книга нежно се допираат и сите мали нешта поради кои животот заслужува да се живее, и тоа на место кое навидум им припаѓа на мртвите.
Виолет Тусен е чуварка на гробишта во мало гратче. Нејзиното кафе, нејзината насмевка, но и разговорот со оваа жена со големо срце која секогаш има убав збор за секого, е вистинска утеха за луѓето што за последен пат ги испраќаат своите најмили.
Еден ден се појавува Жилиен Сел, полициски комесар кој има необично барање. Неговата мајка починала неодамна, а нејзина желба била урната со пепелта да ѝ биде поставена во гробот на некој сосема непознат човек. Од тој момент сè ќе се промени.
Приказната за тајната љубов на мајката на Жилиен, како и времето што тој и Виолет го поминуваат заедно, полека ќе го урнат ѕидот што таа со години внимателно го градела околу себе. Бидејќи длабоко во себе и Виолет чува болна тајна.
Романот на Перен претставува ода на животот и воспевање на љубовта која не е посилна од физичката смрт, туку е љубов која го победува заборавот и, откако човекот ќе научи да живее со болката, го насочува дека врз тие спомени треба да го гради остатокот од животот.
Романот е преведен на повеќе од триесет јазици, а во подготовка е и мини-серија.
Рецензии
Сѐ уште нема мислења