Рецензија од прв читател: Перица за „Култ“ од Камила Лекберг и Хенрик Фексеус
„Да бидеш сам воопшто не значи дека си силен, колку и да поскакуваше да верува во тоа.“
„Култ“ е дологочекуваното продолжение на „Менталист“, книга за која не можам да кажам дека е едноставно маестрална бидејќи ги надмина сите мои најлуди очекувања. Не можам да најдам зборови за да кажам колку само уникатно е разврзан целиот случај, колку чисто и математички прецизно се одвиваше сè, какво лудо и незаборавно возење ми приреди.
Приказната започнува со киднапирање, многу слично со претходен случај кој за жал завршил со трагичен крај. Мина и нејзиниот тим, придружени од маестралниот менталист Винсент, навлегуваат во еден свет кој бара премногу влогови и за возврат одзема многу животи. Паралелно, отуѓената ќерка на Мина навлегува во тајниот свет на Епикура, организација која навидум се занимава со развој на лидерство.
„Култ“ ќе ви предизвика болка, завист, ќе сакате да дознаете што ќе се случи, но на крај ќе сакате повеќе. Како што се одвива приказната, така се зголемува и отчукувањето на вашето срце, нема да можете да се помрднете од место сè додека не откриете што навистина ќе се случи бидејќи секоја ваша претпоставка ќе падне во вода. Но она што најмногу ме изненади и воодушеви е образецот на самиот убиец/киднапер, колку само фантастично развиен мозок може да го смисли тоа, поклон до под.
Како што почна длабокото градење на секој од ликовите во „Менталист“, така тука продолжи. Не само што нѐ доближи емоционално до секој од ликовите, толку длабоко се напишани што на крајот од книгата ги почувствував како семејство, како пријатели. Ова е воодушевувачко за еден трилер, случувањата да допрат до тебе, да ги разбранат твоите чувства и емоции за она што им се случува на ликовите.
Јас можам да зборувам уште многу за тоа колку сум воодушевен од оваа книга и колку позитивно ме изненади со толку чисто и перфектно развиената стратегија која нималку не ја очекував. Но мислам дека тука ќе прекинам со една најголема препорака за секој што сака да прочита нешто неверојатно моќно кое ќе остави печат во вас и ќе ја паметите долго откако ќе ја затворите. И да додадам дека корицата е една од најуникатните и најомилени корици што ги поседувам во мојата библиотека.
П.С. „Љубовта не се раѓа од логиката. Не постои математичка љубовна равенка која треба да се реши.“
Пишува: Перица Илиевски