Шест причини зошто треба да прочитате книга од Маргарет Атвуд
Контроверзна, отворена, без влакна на јазикот и секогаш провокативна, канадската писателка Маргарет Атвуд е една од најпрославените светски авторки и визионер во пишувањето. Има напишано повеќе од дваесет романи, неколку кратки раскази, книги за деца и безброј поетски антологии во својата кариера, долга пет декади.
Атвуд има освоено повеќе од педесет награди за пишувањето, меѓу кои наградата „Букер“, наградата „Артур Ч. Кларк“, како и наградата за фикција на „Лос Анџелес тајмс“. Ова се шесте причини зошто треба да прочитате барем една нејзина книга…
- Поради нејзината уникатна, феминистичка перспектива
За „Њујорк тајмс“ има изјавено: „Моите жени секогаш патат бидејќи повеќето жени со кои сум зборувала се жени што пателе.“ Од таа перспектива ги обработува сите женски ликови, сместени во моменталните или идни репресивни патријархални општества. Најпозната ваква приказна е романот од 1985 година, „Приказната на робинката“ – дистописка, футуристичка приказна во која жените се чуваат како робови за да им служат на мажите за размножување.
Во својата поезија ги разгледува негативните улоги на жените во едно општество. Песната „Елена од Троја танцува на подиум“ ја отсликува реалноста на една жена што е перципирана како предмет од страна на мажите, при што изборот ѝ е сосем ограничен. Исто така, испитува како во една иста ситуација, објективизацијата на жените ја дефинира улогата на мажите.
Атвуд не често сака да го користи зборот „феминистка“ за да ја опише својата работа, тврдејќи дека книгите како „Приказната на робинката“ се базирани на реалноста, напишани се за нешта што навистина се случиле и не се идеолошки мапи.
- Динамичната и дистописка научна фантастика
Атвуд преферира да ги нарекува „шпекулативна фикција“ своите футуристички романи како „Приказната на робинката“затоа што смета дека не се занимаваат со апсурдното.
Како и да решите да ги нарекувате идните светови што таа ги замислува во своите романи како трилогијата „Мад Адам“ – свет во кој природата е опустошена од мегакорпорации и населена со генетски модифицирани суштества – не можете да останете рамнодушни пред комплексните и морничави приказни што ги плете.
- Нејзината длабока историска фикција
Иако добропозната по дистописките иднини, Атвуд еднакво маестрално навлегува во историјата за да ги истражи темите што ја интересираат. Еден од најкомплетните обиди во овој жанр е токму „Алиас Грејс“. Сместено во деветнаесетти век, дејството се движи околу двојното убиство на сопственикот на куќата и куќната помошничка – наводните убијци се двете слугинки, од кои едната е токму атрактивната Грејс Маркс. Физичките и морални тешкотии на жените во тие времиња се детално нагласени, но Грејс Маркс се покажува како комплексен лик – никогаш не сме сигурни и целосно убедени дали е во исто време невина и жртва на тогашните времиња или способна да го изврши убиството за кое е осудена. Атвуд нѐ остава да претпоставуваме, додека лагите и измамата се умешно вплеткани во оваа фасцинантна приказна.
- Радикалната преработка на традиционални митови
Во голем дел од творештвото, Атвуд употребува традиционални митови, кои ги користи како основа за нов тип наративи или поеми. „Пенелопијада“ е преработка на „Одисеја“ од Хомер, меѓутоа од перспективата на жената на Одисеј, Пенелопа, и нејзините дванаесет слугинки, а ликот на Пенелопа е искористен како движечката сила што го нагласува наративот на улогата на жената во митовите, со сите мотиви што ги истакнува оваа алтернативна приказна.
Во „Невестата крадливка“ – еден од најмоќните романи – трите жени протагонистки ги симболизираат Трите божици. Античкиот матријархален мит ги претставува женската сила, моќ и креативност.
- Креативната адаптација на Шекспир
„Семето на вештерката“ е брилијантна современа интерпретација на Шекспировата „Бура“. Приказната се врти околу господин Дјук, човек што се обидува да ја оживее илузијата на затворениците во поправниот дом преку театарот. Успева да ја задржи оригиналната Шекспирова сторија, а да раскаже нова, возбудлива приказна.
- Нејзината мајсторска техника за креирање наративи, раскажувачките финеси и суптилниот хумор
Неверојатен талент за раскажување, но еднакво способна да ги истражи тешкотиите на самопочитта како и малтретирањето типично за тинејџерските односи. Романите ѝ се полни хумор и духовитост, а има дури и обид во светот на вампирите и одмаздата.
Сето тоа е изведено со длабочина и огромна свест за други гледишта, освен тие на жените. Секогаш интелектуално нѐ предизвикува, давајќи ни теми што можеме бескрајно да ги обработуваме, дури и со она што изгледа како наједноставно пишување – редок и оригинален литерарен глас што ги означува овие турбулентни времиња, глас што треба да го цениме.
Наш предлог за книга со која можете да започнете патувањето низ опусот на Маргарет Атвуд е „Слепиот убиец“ во издание на Антолог.
Книгата е достапна во книжарниците на Антолог, како и онлајн на antolog.mk
