Опис
Се раѓа ново поетско име кое се истакнува со храброста и урбаноста да се создава Песна директно од под оџаите на велешката топилница, од над асфалтот кој зрачи со тешка опасност. Каква литературна реткост.
Поезијата на младиот поет Манушев доаѓа како молскавица, жесток изблик на понорница на карпа. Со премногу вистина во стихот. Со крик на парадокост на реалноста низ поетската форма но современа и бескомпромисна.
Кога ги нема нашите имиња
Живееме
како стари телефонски двојници,
секогаш
кога ги нема нашите имиња
во новите адресари
тие се испишани
некаде на патоказните табли.
Рецензии
Сѐ уште нема мислења