Опис
Универзумот налага позитива и негатива, мозокот работи непрекинливо. Ние одбираме пекол и рај, тој одбира избришани моменти од секое сопствено сеќавање. Станува збор за неразбирлива тематика од едно секојдневје во едно единствено поднебје, големо колку душата, големо колку видикот, оддалечено од сите земни и човечки задоволства. Мирот и немирот постојат во праиднина, од праисторија до ден денешен, кога сите неморални личности со основен човечки потенцијал го убиваат мирот во себе, свесно или несвесно, со зборови или постапки. Homosapiens е денешниот како и човекот во почетокот на општествата, кој врши злодела поради недоволно знаење и немање волја поради немање умствени способности. Простоумен неспособен човек во борба за опстанок. Надежта не постои, а среќата не се приспособува на приземните суштества, кои умот го делкаат на парчиња за на крајот да го снема. Немирот е неспособен за извршување дејности во човечкото тело и е статичен изум што со молк помага во уништување на мирот. Човекот е изум што би требало да се стреми кон морално однесување, но не е доволно свесен за сопствените дејства и за интелектуално размислување. Со нозете свртени кон небото, со мудроста кон разумот… На оној што е мудар му е принесена неправда.
