Рецензија од прв читател: Теодора за „Воините на загубената плима“ од Кетрин Дојл

 

 

Тик-Так, гледај го часовникот, времето истекува за Чуварот на бурата.

„Воините на загубената плима“ од Кетрин Дојл е магична приказна што ги добредојдува читателите во светот на Аранмор. Се зборува за приказната за Фион Бојл, кој неодамна станал новиот Чувар на Бури, преземајќи ја титулата од неговиот дедо Малахи Бојл. Додека се бори да ги разбере неговите моќи, тој е принуден да се соочи со застрашувачките Ловци на Души, кои се следбениците со празни очи на злобната волшебничка Мориган. Со приближувањето на зимската краткоденица, се ближи и ветувањето на Мориган да повторно воскресне за да го рашири своето злобно владеење низ светот. Заедно со неговото семејство, пријателите и со останатите островјани, Фион се соочува со Мориган и нејзината војска со неговите сè уште неразвиени моќи. Оваа книга импресивно ја прикажува врската помеѓу ликовите, значењето на жртвата и љубовта, додека гради свет полн со елементи на фантазијата.

Напишана со лирска убавина, оваа приказна едноставно го одзема здивот. Подеднакво го топли и крши срцето. Ќе се најдете и како се смеете и плачете со ликовите додека се нурнувате длабоко во светот на Аранмор. Преку очите на Фион книгата е исполнета со хумор, борба и љубов, особено меѓу Фион и неговиот дедо. Нивната врска е централна во приказната и го води младиот Фион додека ја презема својата новооткриена улога. Од друга страна, Малахи Бојл го претставува гласот на мудроста и младешкиот хумор, со својата повторувачка фраза „Барем јас сум уште убав!“. Ова е една од оние книги што навлегуваат длабоко во срцето и предизвикува да пролееш малку солзи.

Преводот од Владимир Јанковски ѝ дава нова димензија на приказната. Тоа им овозможува пристап до светот на новите генерации читатели. Оваа книга е совршен спој на хумор, љубов и магија за сите заинтересирани во фантазијата и совршен влезен пункт за младите читатели!

 

Пишува: Теодора Ристеска Даскаловски