Состојба на разговор

Јоланда Кастањо е одличен познавач на новите правци на европската поезија (…) и покрај тоа, знае дека поезијата е, речиси секогаш, надвор од песните, така што не се двоуми да ја побара во другите уметности за потоа да ја донесе во својата. Но нејзината поезија е пред сè длабок чин на себепознавање.
И велам „себе“ знаејќи дека за неа „јас“ ги вклучува сите граматички лица, сите суштества и сета материја: знае дека да се зборува за леб е политика и дека нема ништо полично од нашиот начин да сме дел од толпата.
Од разните причини поради кои поезијата на Јоланда Кастањо се истакнува сама по себе во матријархатот на галициската поезија на нејзината генерација (и, оттука, поезијата воопшто) ми се чини дека основната причина е нејзината способност да оди по тенката жица што ги одделува и ги обединува современата песна и изведбеното искуство; способност што произлегува од нејзиното знаење дека автобиографскиот елемент е исто толку суштински во песната колку што е и изведбата.
Мартин Лопес Вега (Rima Interna)

„Поетиката на патувањето кај Јоланда Кастањо не е поврзана само со долги патувања со различни превозни средства (од кола до брод и авион); таа е неизбежно поврзана со интеркултурните средби и дијалози, со соочувањето со другоста, со постојаните себеиспитувања, како и со односот со јазикот. Пишувани на галициски јазик, потоа преведувани т.е. пресоздавани на шпански од самата авторка, песните на Кастањо неретко го тематизираат човечкото искуство со јазикот, а особено се занимаваат со одликите на поетскиот јазик.
Без голем ризик би можело да се каже дека поезијата на Јоланда Кастањо во голема мера е и метапоезија и поезија што има силен полифоничен капацитет.“
Владимир Мартиновски