Рецензија од прв читател: Ивана за „Балерини“ од Мирженка Чехова
Што велите да замислиме едно нешто, еден поим за кој мислиме дека знаеме прилично многу, или, ете, отприлика речиси сè. А си дозволуваме да мислиме дека знаеме многу, бидејќи тоа нешто не е тајна, чувана и сокриена во ватиканските библиотеки, ниту
Рецензија од прв читател: Ирина за „Во понеделник ќе нѐ сакаат“ од Нахат Ел Хачми
„Еден ден испливав длабоко и погледнав во дното, толку длабоко и темно, и си реков: Не се плашам, не се плашам, не се плашам.“ Нахат Ел Хачми напишала мотивирачки роман кој ја истражува комплексноста на идентитетот, припадноста и борбата за себеоткривање.
Рецензија од прв читател: Елена за „Девојката Смрт“ од Луцие Фаулерова
Човек толку долго го остри ножот што ножот му се наострува нему
Рецензија од прв читател: Ивана за „Рудникот“ од Миодраг Мајиќ
„Се викам Богдан Бањац и во санаториумот во Јаруги стигнав поради злосторство што никогаш не беше процесирано
Рецензија од прв читател: Марина за „Прекрасен труп“ од Агустина Бастерика
Маестрална книга, извонредно напишана од Агустина Бастерика, совршено преведена од Виолета Јагев, наградена аргентинска дистопија, сега достапна и кај нас, благодарение на Антолог! Дури и пред да ја отворите, само од изгледот на предната корица, „Прекрасен труп” ве погодува со својата
Рецензија од прв читател: Јована за „Август“ од Рубен Фонсека
„Август“- Малигнитетот на државните служби Пред да се појави политиката, човекот ја измислил измамата и стравопочитта. Едната за да владее долго, а другата за да владее мирнo. „Август“ е политички трилер со интриги, сплетки и забошотувања каков не сте прочитале досега, базиран
Рецензија од прв читател: Јана Мишо за „Succubus“ од Катерина Шошко
Имав чест да ја прочитам Succubus уште пред да се испечати и задоволство да бидам меѓу првите што сведочат на оваа „приказна за вештерки“ напишана на македонски јазик. Можеби не е прва - жените во македонската литература се често
Тамара од „Себесложувалка“ за „Вознемирени луѓе“ од Бакман
Извонредниот Фредрик Бакман, во своето дело “Вознемирени луѓе”, на еден сосем интересен и невообичаен начин дава јасна слика за едно општество, каде владеат вознемиреноста и анксиозноста. Низ призма на хуморот, зборува за секојдневните проблеми, за стравот, болката и тагата со
Оливера Ќорвезироска за „Америка“ од Жарко Кујунџиски: Америка е тој, а не таа.
Америка се случува во Италија. Таа не е држава, ниту континент, таа е Тој – Америка Берти со „прсти накривени надесно“. Пркнати влакна на градите, (
Владимир Јанковски за „Америка“ од Жарко Кујунџиски: Раскажувањето е уживање.
Три години по објавувањето на првиот роман Spectator, Жарко Кујунџиски се појави со втор роман, кој ја следи претходната поетика што би можело да се дефинира преку изјавата – прозата мора да раскажува приказни! Но, тоа е единствената допирна точка
