Недела на преведувачи: Разговор со Катерина Сапаловска

 

 

Катерина Сапаловска дипломирала на Катедрата за полски јазик на Филолошкиот факултет „Блаже Конески“ во Скопје. Посетувала  магистерски студии на универзитетот во Лоѓ, Полска. Од својата прва студентска размена на Шлезискиот универзитет во Катовице има учествувано на неколку вакви размени. Откако се запознава со делото на авторите Анджеј Сапковски, Олга Токарчук и Мариуш Шчигел, пројавува голем интерес кон преведувањето. Сагата „Вештерот“на Анджеј Сапковски било инспирација за нејзиниот дипломски труд. Најголемо задоволство наоѓа во историјата на полскиот јазик, глотодидактиката и фотографијата.

 

Во рамките на „Недела на преведувачи“ со Катерина зборуваме за нејзиниот превод на делото „Се викам Марите“.

 

Кој е првиот збор кој ви доаѓа на ум на јазикот кој го преведувате? А кој ви е омилен?

Првиот збор кој ми доаѓа на ум е miś, а омилен ми е chrząszcz.

Кога јазикот со кој работите би бил дете, какво дете би било тоа? Како вие го замислувате и кој е вашиот однос со него?

-Мислам дека би било дете кое истовремено е неранимајко и чувствително. Односот би бил предизвикувачки во позитивен контекст, затоа што на многу би ме научило.

Како изгледа еден ваш ден кога активно работите на превод на некое дело?

Мислам дека живеам нечиј живот, додека преведувам фабулата на делото ме носи на патување.

Дали имате некој специфичен концепт на работа или секое дело е авантура само за себе?

Не би рекла дека имам некој специфичен концепт на работа, а и сметам дека секое дело е посебно на свој начин и пристапот е различен.

Литературниот превод претставува заемно вкоренување на два идентитета во една приказна. Можете ли да ни кажете повеќе за вашиот удел во тоа?

Потполно се согласувам. По завршувањето на еден превод имам чувство дека сум придружувана од некој од ликовите од тоа дело, а со тоа земам за себе еден дел од нивните карактерни особини. Од друга страна сметам дека преведувачите оставаат нешто свое во преводот, некоја фраза која ним им е блиска или пак збор кој често го користат во својот секојдневен живот.

Како изгледаше преведувањето на „Се викам Марите“?

Преводот беше предизвик, затоа што тоа беше првиот превод на книжевно дело за мене. Ме научи дека и наједноставната реченица колку и да изгледа очигледно значењето ме натеруваше на неколку комбинации за композицијата на реченицата.

 

 

 

 

 

 

 

 

Преводи од Катерина Сапаловска во издание на „Антолог“:

„Се викам Марите“ од Алвидас Шлепикас

 

Недела на преведувачи е во рамки на проектот Создадено во Европа: Моќта на различноста/Made in Europe: The power of diversity, реализиран со поддршка на програмата Креативна Европа на Европската Унија.