Тамара од „Себесложувалка“ за „Вознемирени луѓе“ од Бакман

Извонредниот Фредрик Бакман, во своето дело “Вознемирени луѓе”, на еден сосем интересен и невообичаен начин дава јасна слика за едно општество, каде владеат вознемиреноста и анксиозноста. Низ призма на хуморот, зборува за секојдневните проблеми, за стравот, болката и тагата со кои живее овој свет.

„Вознемирени луѓе” (2019), преку разбојник и своите заложници во еден стан кој е на продажба, преку сослушување во полициска станица, па сè до неговото исчезнување, зборува и опишува едно време, општество, луѓето и нивните проблеми, животот, љубовта, заедницата, родителството, бракот, разводот и финансиските проблеми.

Преку опис на ликовите, авторот кажува и покажува сличности и посочува на емпатија и сочувство со нив, како животот го живееме и со болка и тага, со подеми и падови, наоѓајќи механизми да се справиме со сè она што го носи животот. Колку подлабоко читаме, толку повеќе ликовите, нивните животи и самата приказна напишана од Бакман, го буди она човечкото во нас, ја буди емпатијата, покажувајќи дека животот е секогаш проткаен со многу мили и немили настани, позитивни и негативни секојдневни случки, денови кои го менуваат понатамошниот тек на животот, но и такви кои нè прават исклучително горди.

Преку ликовите Џим и Џек, двајца полицајци кои всушност се татко и син, авторот кој опишува сè на еден фантастичен хумористичен начин, нè тера да размислиме што е она што е слично во нашите животи, она што нè вознемирува и за момент да размислиме за животот и сè она што го носи истиот. Читајќи го ова дело и запознавајќи се со ликовите сè подлабоко, читателот има можност да се споредува и да се пронајде низ нивните животи, проблемите и вознемиреноста којашто ја носат со себе.

Навидум различни, но на многу начини слични или исти, ликовите преку хуморот на Фредрик Бакман даваат еден психолошки осврт за современото општество. Ова е роман каде секој читател има можност сам да создаде нова и своја слика. Стилот и делата на овој шведски автор, нудат можност читателот вознемиреноста што ја чувствува да ја прочита и низ страниците, неговите дела се реални приказни, каде на сатиричен начин ги прикажува среќата и тагата, болката и задоволството, социјалниот и финансискиот свет. Посебно внимание заслужува оваа приказна, каде вознемиреноста што ја носиме е прикажана на еден поинаков начин, низ призма на “заложничка драма“, преку животот и проблемите на нејзините ликови, преку дијалозите кои маестрално нè тераат да размислиме што е она што е заедничко со нивните животи, што е она нас што не прави вознемирени луѓе и како ние го носиме сето тоа.

Пишува: Тамара Стојчевска, лиценциран психолог и психодрама психотерапевт во „Себесложувалка“.